Położone w połowie drogi pomiędzy Wenecją a Triestem, Lignano znajduje się na półwyspie otoczonym spokojnym Morzem Adriatyckim, pomiędzy ujściem rzeki Tagliamento a Laguną Marano. Lignano jest idealnym miejscem wypoczynku dla całej rodziny.
Oferuje turystom wiele usług i atrakcji, zapewnia gościnność oraz, pozostając miejscowością kąpieliskową, ścisły kontakt z naturą. W Lignano znajdziecie piękną plażę z drobnym piaskiem, 6 parków zabaw dla osób w każdym wieku, obiekty sportowe, strefy dla pieszych, gdzie można zrobić zakupy, hotele i mieszkania, które sprostają wszystkim wymogom. Nie brakuje tu pubów, sklepów z winem i dyskotek położonych tuż nad morzem. Możecie skorzystać także z kursów gimnastyki wodnej, centrum ciepłych źródeł oraz usługi organizowania zabaw dla dzieci. Ponadto w Lignano znajduje się amfiteatr Alpe Adria, gdzie latem odbywają się koncerty, pole golfowe z 18 dołkami, drogi dla rowerów, ujeżdżalnia koni, korty tenisowe oraz ponad 5000 miejsc dla statków w 8 nowoczesnych i dobrze wyposażonych dokach. Wszystko to w obrębie zaledwie kilku kilometrów, z dala od ruchu ulicznego i w zielonym otoczeniu. Od prawie 20 lat Lignano jest odznaczone “Niebieską Flagą Europy”, gwarancją czystości plaży i morza. W rzeczywistości Lignano to trzy wspaniałe miasta odpowiednie na wakacje.
Nazwa Lignano pochodzi od ‘lupignanum ‘, co oznacza ‘miejsce zamieszkałe przez wilki’, a prawdopodobnie również ‘las drzew’. Kiedyś Lignano było małym portem, gdzie osiedlili się rybacy z Marano w celu wykorzystania istniejących lasów sosnowych. W czasach rzymskich przez Lignano prawdopodobnie przechodziła Via Annia, łącząca Concordię i Akwileę, o czym świadczą liczne kamienie brukowe znalezione przez rybaków.
Pierwsze rysunki pochodzące z XVI i XVII wieku, przedstawiające półwysep z Lignano, prezentują miejscowość następująco: seria wydm przeciętych siatką kanałów, pas plaży, gęsty las pełen sosen, dębów wiecznie zielonych, ostrokrzewów, kilka domków po stronie laguny, schronisko dla rybaków i mały kościółek…
W Średniowieczu Lignano przeszło pod Patriarchat Akwilei, a potem zostało odstąpione hrabstwu Gorizia. W 1542 roku, dzięki patriarce Grimani, istniejąca miejscowość została wyposażona w fortyfikacje, ale rok później najazd wenecjan spowodował zniszczenie fortecy i stopniowe wyludnienie tej strefy. W 1813 roku zaczęło się tworzyć małe skupisko mieszkańców, a już na początku XX wieku zaczęto budować pierwsze hotele, które w dużej mierze przyczyniły się do sukcesu Lignano,. Stało się ono znaną miejscowością turystyczną oraz celem podróży pożądanym przez międzynarodowych turystów. Złoty okres Lignano przypada na lata 50-te, kiedy to inicjatywy prywatnych przedsiębiorców stały się impulsem do rozwoju budownictwa i urbanistyki, ustalając definitywnie turystyczno-kąpielowe powołanie miejscowości.
Nazwa Lignano pochodzi od ‘lupignanum ‘, co oznacza ‘miejsce zamieszkałe przez wilki’, a prawdopodobnie również ‘las drzew’. Kiedyś Lignano było małym portem, gdzie osiedlili się rybacy z Marano w celu wykorzystania istniejących lasów sosnowych. W czasach rzymskich przez Lignano prawdopodobnie przechodziła Via Annia, łącząca Concordię i Akwileę, o czym świadczą liczne kamienie brukowe znalezione przez rybaków.
Pierwsze rysunki pochodzące z XVI i XVII wieku, przedstawiające półwysep z Lignano, prezentują miejscowość następująco: seria wydm przeciętych siatką kanałów, pas plaży, gęsty las pełen sosen, dębów wiecznie zielonych, ostrokrzewów, kilka domków po stronie laguny, schronisko dla rybaków i mały kościółek…
W Średniowieczu Lignano przeszło pod Patriarchat Akwilei, a potem zostało odstąpione hrabstwu Gorizia. W 1542 roku, dzięki patriarce Grimani, istniejąca miejscowość została wyposażona w fortyfikacje, ale rok później najazd wenecjan spowodował zniszczenie fortecy i stopniowe wyludnienie tej strefy. W 1813 roku zaczęło się tworzyć małe skupisko mieszkańców, a już na początku XX wieku zaczęto budować pierwsze hotele, które w dużej mierze przyczyniły się do sukcesu Lignano,. Stało się ono znaną miejscowością turystyczną oraz celem podróży pożądanym przez międzynarodowych turystów. Złoty okres Lignano przypada na lata 50-te, kiedy to inicjatywy prywatnych przedsiębiorców stały się impulsem do rozwoju budownictwa i urbanistyki, ustalając definitywnie turystyczno-kąpielowe powołanie miejscowości.
Lignano Riviera: zanurzone w zieleni nadmorskich sosen, znajduje się pomiędzy plażą a ujściem rzeki Tagliamento, gdzie zrealizowano pole golfowe, ogród zoologiczny oraz centrum ciepłych źródeł.
Lignano Pineta narodziło się dzięki inicjatywie kilku przedsiębiorców regionu Friuli, kierowanych przez hrabię Carlo Alberto Kechlera, którzy w latach 50-tych zrealizowali innowacyjny projekt urbanizacji w kształcie spirali, stworzony przez architekta Marcello D’Olivo.
Lignano Pineta to miasteczko turystyczne, całkowicie zanurzone w zieleni sosnowego lasu. Zrealizowany w Lignano Pineta projekt został opisany przez wiele specjalistycznych pism, które doceniły jego oryginalność i funkcjonalność oraz fakt, iż jego realizacja nie naruszyła ani krajobrazu, ani otaczającego lasu. Pobyt Ernesta Hemingwaya oraz nazwanie przez niego Lignano Pineta “włoską Florydą” przyczyniły się do zareklamowania miejscowości. Posiadał tu swój dom także Alberto Sordi, sława Lignano lat 60-tych. Na plaży w Lignano Pineta znajdują się szkoły pływania i windsurfingu, istnieje możliwość wypożyczenia kajaków i rowerów wodnych, a animacja dorosłych i dzieci jest zapewniona przez cały sezon.
Lignano Sabbiadoro: zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznej barwie plaży tworzonej przez miękki i drobny, złoty piasek. Plaża łagodnie przechodzi w spokojne morze o płaskim dnie, odpowiednie także dla dzieci.
Plaża, z licznymi hotelami i willami, jest idealnym miejscem do odpoczynku, regenerującego masażu, zaciętych meczy siatkówki plażowej, czyli relaksującego pobytu, podczas którego na nowo odkryjecie wiele przyjemności. To właśnie Lignano Sabbiadoro jest historycznym zaczątkiem miasta z charakterystyczną, główną aleją, pełną sklepów, barów, restauracji, butików, sal gier, małych placyków.
